انس امام خمینی (ره) به نماز اول وقت...

 

شهید مصطفی خمینی، پسر بزرگ امام خمینی در 26 آبان سال 1356 بر اثر سم مهلکی به شهادت رسیدند. با شهادت ایشان تمام دروس حوزه علمیه نجف تعطیل اعلام گشت. ظهر همان روز که فرزند گرانقدر امام به شهادت رسیده بود، تمام علمای نجف جهت اعلام تسلیت به امام خمینی به محضر ایشان رسیدند.

 فضای سنگینی بر خانه امام حاکم شده بود. تمام مردم به امام اعلام تسلیت می‏کردند و فاتحه‏ای نثار روح آقا مصطفی می‏کردند. هنگام اذان ظهر فرا رسید، امام از جای خویش برخاستند، وضو گرفتند و به سوی مسجد جامع انصاری رهسپار شدند.

همه‏ی مهمانان از این حرکت امام غافلگیر شده بودند، هیچ کسی فکر نمی‏کرد که امام آن روز را براى اقامه‏ی نماز به مسجد برود.

افرادِ بیتِ امام، فوراً یک نفر را به سوی مسجد فرستادند که خادم مسجد را از رفتن امام با خبر کند. اما گویا خادم مسجد در آنجا نبود و آن شخص سریع سجاده‏اى را از همسایه‏ها براى امام فراهم مى‏کند.

 مردمِ شهرِ نجف وقتى فهمیدند امام به مسجد آمده، گروه گروه براى عرض تسلیت به مسجد وارد شدند. مردم وقتى امام را مى‏دیدند که به صلابت کوه ایستاده و گریه نمى‏کند، به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بودند و گریه مى‏کردند.

امام با آرامش و وقار نماز ظهر و عصر را خواند و پس از نماز، در مسجد روضه‏خوانى شروع شد...

 

پدر...

 

درون سینه ی من با ولای او غوغاست

هرآنچه جلوه کند یار من از او زیباست

گروه خون مرا گر کسی ز من پرسد

گروه خون من یا علی و یا زهرا ست

روز پدرمبارک