
شهید مصطفی خمینی، پسر بزرگ امام خمینی در 26 آبان سال 1356 بر اثر سم مهلکی به شهادت رسیدند. با شهادت ایشان تمام دروس حوزه علمیه نجف تعطیل اعلام گشت. ظهر همان روز که فرزند گرانقدر امام به شهادت رسیده بود، تمام علمای نجف جهت اعلام تسلیت به امام خمینی به محضر ایشان رسیدند.
فضای سنگینی بر خانه امام حاکم شده بود. تمام مردم به امام اعلام تسلیت میکردند و فاتحهای نثار روح آقا مصطفی میکردند. هنگام اذان ظهر فرا رسید، امام از جای خویش برخاستند، وضو گرفتند و به سوی مسجد جامع انصاری رهسپار شدند.
همهی مهمانان از این حرکت امام غافلگیر شده بودند، هیچ کسی فکر نمیکرد که امام آن روز را براى اقامهی نماز به مسجد برود.
افرادِ بیتِ امام، فوراً یک نفر را به سوی مسجد فرستادند که خادم مسجد را از رفتن امام با خبر کند. اما گویا خادم مسجد در آنجا نبود و آن شخص سریع سجادهاى را از همسایهها براى امام فراهم مىکند.
مردمِ شهرِ نجف وقتى فهمیدند امام به مسجد آمده، گروه گروه براى عرض تسلیت به مسجد وارد شدند. مردم وقتى امام را مىدیدند که به صلابت کوه ایستاده و گریه نمىکند، به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بودند و گریه مىکردند.
امام با آرامش و وقار نماز ظهر و عصر را خواند و پس از نماز، در مسجد روضهخوانى شروع شد...